Video voor vastgoed: De 9 fouten die ik maakte en hoe jij ze kunt voorkomen

Sinds Funda, eind 2015, volledig op de schop is gegaan, heeft video voor vastgoed steeds grotere proporties aangenomen. Waar de makelaar voorheen wegkwam met aan elkaar geknoopte foto’s met een muzakje er onder, is bewegend beeld een must geworden. Ook mijn vaste klanten kring begon er al snel om te vragen. Eerlijk is eerlijk, ik heb me regelmatig afgevraagd wat voor nut het heeft maar video wint gewoon in sneltreinvaart aan populariteit. Mijn kinderen bijvoorbeeld, kijken liever een video dan een fotoreportage. Dat deed wel even pijn bij papafotograaf en mamafotograaf.

Nou kopen mijn kinderen de komende jaren nog geen huis maar het is wel tekenend voor de nieuwe generatie. Dus ik besloot, direct nadat bekend werd dat Funda slideshows niet meer mee zou tellen in de ranking, een videocamera te kopen. Te vroeg, bleek al snel.

Mijn eerste exemplaar was een Sony Actioncam met ingebouwde stabilisator. Aangeraden door de jongens van een van de grote camerawinkels, jongens die ik tot dan toe volledig vertrouwde qua advies. Ik had mijn doel uitgelegd, al heel wat reviews bekeken en de beeldkwaliteit van de Sony sprak mij meer aan dan de Go-Pro. Waarom ik in eerste instantie koos voor een Actioncam? Redelijk betaalbaar, gebouwd om tegen een stootje te kunnen én een groothoeklens. Binnenopnames waren niet te vinden dus ik moest zelf maar de proef op de som nemen.

Les 1: Probeer video-apparatuur uit in de winkel

Wat een deceptie werd dat. De groothoek was bijna fish-eye, alle muren trokken krom en steadycam? Na een half minuutje video werd je kots misselijk van het schokkende beeld. Bij iedere stap die ik door het huis zette, bewoog de camera op en neer alsof ik op een kameel zat. Dat werd dus niks! Helaas was de camerawinkel onverbiddelijk, gebruikt is gebruikt en jammer van het advies. Camera mocht niet terug en verdween in de kast. Als de groothoek niet fisheye was geweest had ik misschien nog een losse gimbal gekocht maar dit ding was hopeloos.

Hoe dan verder? Met mijn Canon 6D kon ik hoge kwaliteit video schieten maar dat zou ook betekenen dat ik honderden euro’s zou moeten investeren in een stabilisator. Lees: Harnas om die camera in bedwang te houden en het kameelgevoel te elimineren. Net toen ik mijn videoaspiraties aan de wilgen wilde hangen was daar DJI, de dronemaker uit het verre oosten die met het lelijkste apparaat kwam dat ik ooit had gezien: de Osmo. 4K video, een handheld gimbal met daarop een balletje als lens en een arm er aan om je iPhone in te proppen. Dat ‘lelijk’ zette ik snel uit mijn hoofd. Soms moet het oog gewoon niks willen. De prijs was, met € 749, redelijk dus, videocamera nummer 2 werd in huis gehaald.

Les 2: Een iPhone is geen goudvis

Helaas bleek deze niet compatible met mijn oude iPhone 5, wel met de 6 maar die was ondertussen jammerlijk overleden in een glas water. (Lang verhaal, andere keer) dus op naar de mediamarkt en jawel, ook maar een nieuwe iPhone. Zo werd het toch nog een dure grap… Zeker voor iets waarvan ik absoluut niet wist of ik het überhaupt kon vermarkten.

Met de aanschaf van de camera en de iPhone was ik er nog niet. Bij video hoort editen. Nou heb ik in een grijs verleden flink wat video’s gemonteerd tijdens mijn carrière als televisietechnicus bij een drietal commerciële omroepen. Maar hemel, dat was vooral op Digibeta en zelfs nog Betacam. Tapes dus. Gelukkig zit in het volledige Adobe CC pakket dat ik heb ook Premiere Pro en zelfs After effects. Als ik Photoshop, Illustrator én Indesign zelf onder de knie heb kunnen krijgen moest dat met Premiere ook gaan lukken: Mijn eerste vastgoedvideo was een grandioze, kameelschuddende vissenkom. De tweede zou stukken beter worden.

Maar ik moest nog wel een huis filmen! Een splinternieuwe klant gooide mij in het diepe, hij was enthousiast over mijn fotografie maar wilde ook video. Als ik dat kon leveren wilde hij met mij in zee. Ik heb eerlijk gezegd dat ik totaal geen ervaring had, dat ik de apparatuur inmiddels had en dat ik mijn best zou doen om iets toonbaars te leveren. Ik kreeg een go, sterker nog ik kreeg drie opdrachten. Dat was wel even slikken want Adobe Premiere had ik nog niet bepaald bestudeerd…

Les 3: Geen rondje rennen

Tijdens de eerste video opnames maakte ik fouten, veel fouten. Ik het in mijn hoofd gehaald om het hele huis in een shot op te nemen, dan kon ik de stukjes er uit snijden die ik niet nodig had. Of eigenlijk, iemand anders had me ingefluisterd dat dat het handigste was. Dus nadat ik alle foto’s had gemaakt maakte ik mijn DJI Osmo klaar om een ronde door het huis te doen. Waar ik met fotografie automatisch de camera in de hoeken van de kamer positioneert, had ik met de videocamera de neiging om vanuit het midden van de ruimte heen en weer te zwaaien. Om vervolgens van de ene gevel naar de andere gevel te stampen. Er zat geen enkele rust in mijn beelden. Het kameelgevoel was dankzij de gimbal gelukkig afwezig en ja, ik had er echt op gelet om niet te snel heen en weer te zwaaien met de camera. Maar echt gelukkig was ik niet met het ruwe materiaal.

Les 4: Film iedere ruimte direct nadat je de foto’s hebt gemaakt

Bovendien liep ik tegen het volgende probleem aan: Zodra ik mijn kont had gekeerd nadat ik een foto had gemaakt, had de klant de geëlimineerde inventaris al weer terug gezet. Dat noemen ze in filmland dus continuïteitsfoutjes… Ik werd, op zijn zachts gezegd er een beetje ongelukkig van. Ook werd ik ongelukkig van het oeverloze gezoem van de ventilator op de camera die driftig bezig was het apparaat koel te houden. Daar stopte hij pas mee als ik de opnames beëindigde.

Les 5: Niet moeilijk doen als het…

Het eerste huis zat er op en kon geïmporteerd worden in de computer. Editen onder de noemer “al doende leert men.” Nou dat leren, daar had ik even geen tijd voor! Ik heb me drie uur door de interface geworsteld van Premiere en besloot hem terug te stoppen in het stof van de computer. iMovie werd van stal gehaald. Tegen mijn principes had ik in iMovie al eens slideshows gemaakt voor een, door mij de deur gewezen, makelaar. iMovie bleek echter een gouden greep. Ik had het altijd gezien als een consumentenprogrammaatje maar er bleek toch iets meer in te zitten dan ik dacht. In ieder geval ruim voldoende om mee te starten.

Les 6: Zoek muziek voor je überhaupt begint met video’s maken

En toen de muziek… Ik moest zoek naar rechtenvrije muziek die niet al te irritant was. Jammer maar helaas, Coldplay of Beyoncé achter je filmpje monteren is niet toegestaan. Of misschien wel als je de mogelijkheid krijgt om Chris Martin heel lief aan te kijken én je portemonnee te trekken… Chris Martin bleek niet in de buurt, de portemonnee was leeggeroofd door de camera en de iPhone. Beyoncé is niet echt mijn stijl dus dat werd hem ook niet. Google bracht uitkomst en stuurde me richting de Youtube audio library. Daar vond ik heel veel achtergrondgejammer staat dat je mag gebruiken voor je werk. En geloof me, er staat soms ook nog wat fatsoenlijks tussen. Een hele avond zoeken en ik had een muziekbibliotheek van maar liefst 6 (!) nummers die ik kon verteren. In totaal ben ik 7 uur bezig geweest met het uitvissen van iMovie, monteren van het beeldmateriaal, vinden van muziek en het toevoegen van de titels. Het beloofde logo van de klant in beeld lukte helaas niet dat was wel een beetje jammer maar ik besloot dat ik daar wijselijk mijn mond over zou houden. Dat was van latere zorg.

Ik was absoluut niet tevreden, wist dat ik nog heel veel moest leren en vooral mijn proces moest versnellen om dit tot een goed verkoopbaar product te maken. Gelukkig was het oordeel van de makelaar uitermate mild. Misschien viel het hem mee dat ik überhaupt met het filmpje op de proppen kwam, ik durfde het niet te vragen.

Les nummer 7: Ga nooit op stap zonder genoeg sap

De bestelde reservebatterij had vertraging op gelopen. Dat krijg je als je de nieuwste apparatuur bestelt en de volgende dag moest ik twee huizen filmen. Halverwege huis twee stopte Osmo. Hij was op, volkomen leeg. Help! Dat betekende dat ik een nieuwe afspraak moest maken om de bovenverdieping te filmen. Gelukkig was de verkoper lief, aardig en zeer begripvol. Of hij had zwaar medelijden met deze vrouw en haar techniek. Ook dat durfde ik niet te vragen. Ik kreeg in ieder geval de volgende dag een herkansing. Met volgeladen batterij en nieuwe firmware (waarom dat moest, geen idee maar ik kreeg een melding dus dan maar updaten) toog ik weer naar Zuid-Scharwoude.

Les 8: Verdiep je in de documentatie van firmware updates

Met het joelende apparaat stapte ik iets omzichtiger door de ruimtes als de eerste keer. Ik koos mijn posities zorgvuldiger en kreeg er zowaar lol in! Binnen 10 minuten was het klusje geklaard. Naar huis om de beelden in te laden! Beelden – in – laden… Welke beelden! Ik had toch echt staan filmen, kamer in kamer uit. Het apparaat had bovendien dezelfde herrie gemaakt als de paar keer ervoor. Dus waarom stond er, vloekerdevloek, niets op mijn kaartje? Wat had ik anders gedaan en vooral: Hoe moest ik de verkoper en de makelaar onder ogen komen, hoe moest ik ze vertellen dat ik voor de derde keer mijn entree moest maken omdat het wéér niet goed was gegaan. Ik geef het toe: Ik heb staan janken.

Waarom ik niks gefilmd had? Bij de firmware update was de werking van de ventilator aanpast. In plaats van de joelen als hij in de opnamestand stond ging hij pas joelen als hij in de pauzemodus stond…

Les 9: Nooit met een bijna lege tank van huis

Met mijn hart in mijn keel reed ik twee dagen later weer richting Zuid-Scharwoude nadat ik eerst een woning in Alkmaar had gefotografeerd. Ik moest tussendoor nog even tanken. Reed al minstens 15 km in het rood en Hoorn zou ik waarschijnlijk niet halen. Je raad het al, portemonnee zat diep verstopt in mijn tas die niet mijn cameratas was en dus niet in mijn auto lag. Het hart in de keel werd gevolgd door angstzweet op mijn voorhoofd. Wat als mijn tank leeg zou gaan voor ik bij de klant was? Hoe ik thuis zou komen was van later zorg. Ik heb het laatste drupje benzine uit de tank geperst en heb het gehaald. Duizend maal excuses aangeboden, kop koffie vriendelijk maar beslist geweigerd. Deze week moest zo snel mogelijk over zijn. Voor de derde keer het huis rond gerend met de camera. Terug naar de auto en maar hopen dat manlief mij kon redden van de acute droogte in mijn tank. (Gelukkig heb ik een heul lieve man!)

Mijn zaakjes op orde

Na het derde huis had ik het zo verschrikkelijk gehad met video dat ik de Osmo het liefste naast de Sony in de kast wilde laten verdwijnen. Maar die nieuwe klant was toch wel erg leuk, en ook zo geduldig, om voor te werken. Natuurlijk wist ik donders goed dat ik allemaal stompzinnige fouten had gemaakt. Fotografie is na 9 jaar zo gesneden koek, zo automatische piloot en nu moest ik ineens gaan nadenken bij iedere stap die ik zette. De fouten die ik die eerste dagen maakte heb ik niet weer gemaakt. Ik ga nu steevast met 3 reservebatterijen op stap en heb ook maar een powerbank gekocht om tussendoor mijn iPhone op te laden want die raakt ook nogal snel leeg met al dat gefilm. Een extra geheugenkaartje leek me toch ook wel verstandig.

Om niet steeds op nieuw te zoeken in de verschillende functies en dus het proces te versnellen heb ik een handleiding geschreven voor iMovie. Dat heeft me een boel tijd gekost maar ik heb wel, binnen no time, het programma goed onder de knie gekregen. De 6 uur montage heb ik terug weten te brengen naar amper 20 minuten.

Begin van de zomer werd ik benaderd door een makelaarskantoor die bij mij de cursus interieurfotografie had gedaan. Of ik ze video kon leren. En snel ook een beetje. Nou, dat kon! Ik hoefde alleen de handleiding leuk op te maken en voila! Het boek Video editing voor Vastgoed, de iMovie editie was geboren! Inclusief dé tutorial om het wel voor elkaar te krijgen om het logo van de makelaar in beeld te krijgen.

Les nummer 10 is voor jou:

Bespaar je de tijd, het uitzoek werk, het lezen van onnodige informatie op internet. Dat heb ik allemaal al voor je uitgezocht, opgeschreven en laten drukken in een mooi boek! Het kost maar € 24,95. Rijk zal ik er niet van worden maar het idee dat ik jou alle frustraties kan besparen maakt mij een gelukkig mens!

Je kunt hem hier bestellen, ik heb nog maar 12 exemplaren op voorraad dus wees er snel bij!